-
1 ściąć się
сов.1) засты́ть, сгусти́ться2) (o białku, krwi) сверну́ться3) разг. ( na egzaminie) засы́паться, провали́ться, сре́затьсяSyn:oblać się 3) -
2 zsiąść\ się
zsi|ąść sięсов. сгуститься, застыть;postawić mleko, aby się \zsiąść\ sięadło поставить молоко на простоквашу
+ ściąć się, skrzepnąć -
3 ścinać się
-
4 zsiąść się
сов.сгусти́ться, засты́тьpostawić mleko, aby się zsiadło — поста́вить молоко́ на простоква́шу
Syn: -
5 ścinać\ się
несов. 1. застывать, сгущаться, студенеть;2. свёртываться, сворачиваться; 3. разг. проваливаться, срезаться; ср. ściąć się+3. oblewać się
-
6 zakrzepnąć
глаг.• застыть* * *zakrzep|nąćсов. застыть, сгуститься, отвердеть;krew \zakrzepnąćła кровь запеклась
+ stwardnieć, ściąć się* * *сов.засты́ть, сгусти́ться, отверде́тьkrew zakrzepła — кровь запекла́сь
Syn: -
7 schneiden
schneiden ( schneidet, schnitt, geschnitten) vt ( zerteilen) <po>ciąć, <po>krajać, <po>kroić, <po>rżnąć; ( abtrennen) odcinać <- ciąć>, odkrawać, odkrajać <- kroić>; ( kürzen, stutzen) obcinać <- ciąć>, przycinać <- ciąć>; Haar, Rasen a <o>strzyc; ( verletzen) zacinać <- ciąć>; →LINK="ausschneiden" ausschneiden,LINK="mähen" mähen; fig Kurve, Ball ścinać < ściąć>;vr sich schneiden ( verletzen) zacinać <- ciąć> się; ( sich kreuzen) przecinać się; →LINK="geschnitten" geschnitten,LINK="Gesicht" Gesicht -
8 aneinander
anein'ander jeden (jedno) przy drugim, jeden (jedno) obok drugiego, jedna przy oder obok drugiej, do siebie, ze sobą, o sobie;aneinander binden przywiąz(yw)ać jeden (jedno) do drugiego, związ(yw)ać (ze sobą);aneinander fügen <z>łączyć ze sobą;aneinander grenzen, aneinander stoßen v/i graniczyć ze sobą;aneinander kleben v/i zlepi(a)ć się;aneinander schieben przysuwać <- sunąć> do siebie;aneinander vorbeireden mówić nie słuchając jeden drugiego -
9 gerinnen
-
10 schlagen
schlagen ( schlägt, schlug, geschlagen) vt uderzać <- rzyć> ( ins Gesicht w twarz, po twarzy); (prügeln) <po>bić, fam. <po>tłuc; fig Rekord, Gegner <po>bić; Takt, Stunden, Loch wybi(ja)ć; Brücke przerzucać <- cić>; Wunde zada(wa)ć; Sahne ubi(ja)ć; Bäume ścinać < ściąć>; Pauke bić w (A);jemandem etwas aus der Hand schlagen wytrącić pf k-u z ręki (A);einen Nagel in die Wand schlagen wbi(ja)ć gwóźdź w ścianę;die Hände vors Gesicht schlagen ukryć pf twarz w dłoniach;jemanden zu Boden schlagen powalić pf k-o na ziemię (jednym) uderzeniem;unpers es hat zwölf (Uhr) geschlagen wybiła dwunasta (godzina); vi ( hauen) uderzać <- rzyć>, bić ( mit der Faust auf etwas pięścią w [A] oder po [L]);vr sich mit jemandem (um etwas) schlagen <po>bić się z kimś (o A);sich tapfer schlagen fig dzielnie się spis(yw)ać -
11 abschlagen
-
12 schmettern
an die Wand o ścianę); Ball ścinać < ściąć>; Blaskapelle grać z werwą, ciąć ( einen Marsch marsza);gegen etwas schmettern walnąć się pf o (A)
См. также в других словарях:
ściąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. ścinać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ściąć się — Krew komuś ścina się zob. krew 13 … Słownik frazeologiczny
ścinać się – ściąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach, substancjach płynnych: przechodzić w stan stały; krzepnąć, zestalać się, tężeć, zamarzać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Galaretka już prawie się ścięła. Jest tak zimno, że woda … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ściąć — dk Xc, zetnę, zetniesz, zetnij, ściął, ścięła, ścięli, ścięty ścinać ndk I, ścinam, ścinasz, ścinają, ścinaj, ścinał, ścinany 1. «oddzielić coś od podstawy, całości, usunąć coś skądś za pomocą ostrego narzędzia» Ściąć trawę, gałęzie. Ściąć las.… … Słownik języka polskiego
pościnać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ściąć się, zamienić w lód na dużym obszarze, w wielu miejscach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Było tak zimno, że kałuże pościnały się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścinać – ściąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}krew w żyłach {{/stl 13}}{{stl 7}} powodować wielki wstrząs uczuciowy, przerażenie, grozę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opowieści uchodźców ścinały krew w żyłach. Widok miejsca zbrodni ściął mu krew w żyłach. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
zsiąść — dk XI, zsiądę, zsiądziesz, zsiądź, zsiadł, zsiedli, zsiadłszy zsiadać ndk I, zsiąśćam, zsiąśćasz, zsiąśćają, zsiąśćaj, zsiąśćał «zejść z miejsca wyżej umieszczonego, na którym się siedziało, zwykle z siedzenia pojazdu, z siodła» Zsiąść z wozu, z… … Słownik języka polskiego
zamarznąć — [wym. zamar znąć] dk Vc, zamarznąćnę, zamarznąćniesz, zamarznąćnij, zamarznąćmarzł a. zamarznąćnął, zamarznąćzła, zamarznąćzli, zamarznąćzłszy zamarzać [wym. zamar zać] ndk I, zamarznąćam, zamarznąćasz, zamarznąćają, zamarznąćaj, zamarznąćał 1.… … Słownik języka polskiego
skrzepnąć — dk Vc, skrzepnąćnie, skrzepł a. skrzepnąćnął, skrzepnąćpła, skrzepnąćpłszy «przejść ze stanu ciekłego w stan stały; zsiąść się, ściąć się, zakrzepnąć, stwardnieć» Galareta skrzepła. Tłuszcz skrzepł. Stal skrzepła … Słownik języka polskiego
zakrzepnąć — dk Vc, zakrzepnąćkrzepł a. zakrzepnąćnął, zakrzepnąćpła, zakrzepnąćpły «przejść ze stanu ciekłego w stan stały; ściąć się, stwardnieć» Tłuszcz zakrzepł na talerzu. Wosk zakrzepł w formach. Bandaże brunatne od zakrzepłej krwi … Słownik języka polskiego